Мислев дека лудилото ќе ме помине после 2,3 дена, но секој ден сe повеќе размислував за него.
Вчера го поканив да дојде кај мене да ми помогне како нешто, се разбира дека бев сам, и штом влезе во станот, ја заклучив вратата, ДИРЕКТНО СЕ ИЗВЕСИВ МЕ САКАМ ... Тој тогаш срамно рече дека н.вин ... Искрено, бев малку разочаран кога ми го кажа тоа, и неколку минути подоцна бев тотално разочаран ... штом ме допре, тој беше „готово“, а следните 3 пати се обиде да го стори истото ... НЕ ЗНАЧИ НИШТО, КАТАСТРОФА…
Денес ми се јави 20 пати, испраќа пораки, прашува кога повторно ќе се „видиме“, не знам како да се ослободам од него сега…