
Беше понеделник, 30 септември 1991 година, кога Тома Здравковиќ почина во Уролошкото одделение на Воената медицинска академија во Белград, по долги години борба против тешка болест. Веста за смртта на прославената пејачка ја пренесоа речиси сите телевизии и прес ширум Југославија, која во тие денови пукаше во конците.′′ Веста дека Тома Здравковиќ, пејач и композитор, починал во Белград, не ги изненади неговите пријатели или обожаватели на неговата песна. Но, таа ги растажи, многу тажно. Без разлика какво е неговото заминување физички, во кое остануваат само спомени, стотици видеа, прекрасни песни, испеани на негов уникатен начин. Бидејќи, многумина знаат дека, со Том Здравковиќ исчезнуваат од нашата музика еден звук, едно пеење кое може да се спореди само со поезија.”(′′ Вечерни вести ′′)′′ И во ова, во нашата земја, несреќни времиња, кога невини луѓе често умираат во војна, смртта на Том Здравковиќ ќе биде тажна од овој народ. Затоа што Тома не беше обичен човек. Животот од неполни 53 години не е премногу долг за повеќето. Ако ова може да биде утеха, треба да знаете дека Том живеел сто животи во неговиот краток живот. И неговата песна ќе живее подолго, додека луѓето не дознаат дека има музика.”(′′ Политика експрес ′′)Аца Костиќ, радио и ТВ водител, им порача на белграѓани следниот ден: ′′ Драги сограѓани, вечерва не затворајте ги прозорците. Почина Тома Здравковиќ. Можеби неговата душа ќе дојде во вашиот дом.”
Види го оригиналот
Оцени го преводов
1